بررسی تاثیر آموزش رژیم غذایی بر شاخص‌های آزمایشگاهی بیماران تحت درمان با همودیالیز

مقدمه: تغذیه یک فاکتور مهم در درمان بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی است و رژیم غذایی نامناسب می‌تواند باعث کاهش کیفیت زندگی و افزایش مشکلات و ناخوشی و مرگ و میر در این بیماران ‌شود. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش رژیم غذایی بر شاخص‌های آزمایشگاهی بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام گردید. روش: در این مطالعه نیمه تجربی، 99 بیمار تحت درمان با همودیالیز در بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود در سال 1391 به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. برای جمع‌آوری اطلاعات از فرم اطلاعات فردی و چک لیست ثیت آزمایشات استفاده شد. سپس برای گروه آزمون آموزش رژیم غذایی به صورت چهره به چهره اجرا شد اما گروه کنترل آموزش‌های متداول را دریافت کردند. پس از سه ماه مجددأ شاخص‌های آزمایشگاهی بیماران بررسی و ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کای مجذور، تی مستقل و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک با یکدیگر تفاوت معنی‌داری نداشتند (P>0.05). بین مقادیر هموگلوبین، قندخون ناشتا، کراتینین، سدیم، پتاسیم، کلسیم، فسفر و آلبومین بیماران دو گروه قبل از مداخله، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (P>0.05) اما بعد از مداخله بین تمامی این مقادیر در دو گروه تفاوت معنی‌دار بود (P<0.05). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاکی از اثرات مثبت بکارگیری آموزش رژیم غذایی بر اکثر شاخص های آزمایشگاهی در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل بود، لذا با توجه به این امر، ارائه آموزش‌های مرتبط با رژیم غذایی به پرستاران و مسؤولین مربوطه جهت کمک به بهبود شرایط بیماران تحت همودیالیز توصیه می‌شود.